مدرسه علميه الزهرا صحنه

ازامیرالمومنین علی (ع):مومن کسی است که دین خودرا به سبب دنیایش حفظ می کندوفاجرکسی است که دنیای خود را به سبب دین حفظ میکند.

 شرح حدیث:

دراین روایت حضرت امیر دردوجمله کوتاه اما پرمحتوا،بین مومن وفاجر مشخصه هایی قرارداده اندوان اینست که مومن کسی است که دینش را به سبب دنیایش حفظ میکند.مقصود حضرت ازدنیا فقط پول نیست ،بلکه به طورکلی است یعنی مجموعه ی ان چیزی راکه مامیگوییم دنیا موردنظرحضرت است.یعنی هرچه میخواهدباشدچه پول،چه ریاست وچه غیراینها،مجموعه انچه که ازدنیا دردست هرکس است .مؤمن کسی است که همه چیزش را فدای دینش میکند تا دینش حفظ شود.اودینش را به سبب دنیایی که دراختیارداردحفظ میکند.

درمقابل مؤمن ،فاجراست که دینش را فدای دنیایش میکند؛ازدین مایه میگذارد برای اینکه دنیایش حفظ شود.فاجربرای حفظ دنیایش هرکاری انجام میدهدواینکه چه بلایی برسردینش می اید برای اوفرقی ندارد.دست برداشتن ازدین هم گاهی ـنعوذبالله ـانسان را به جایی میرساندکه دست از جهات اعتقادیش هم برمیداردیعنی به مقدسات هم تجاوز میکند.

منبع:

غررالحکم ودررالکلم ص۹۰روایت ۱۵۴۶